ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ


ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ
ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ

Ο χριστιανός είναι ευγενής. Να προτιμάμε ν’αδικούμαστε. Άμα έλθει μέσα μας το καλό, η αγάπη, ξεχνάμε το κακό πού μας κάνανε. Εδώ κρύβεται το μυστικό.
Να έχουμε αγάπη, πραότητα, ειρήνη. Έτσι βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας, όταν κυριεύεται από το κακό. Μυστικά ακτινοβολεί το παράδειγμα, όχι μόνον όταν ο άλλος είναι παρών αλλά κι όταν δεν είναι. Ν’αγωνιζόμαστε να στέλνομε την αγαθή μας διάθεση. Ακόμη και λόγια  όταν λέμε για τη ζωή τού άλλου πού δεν την εγκρίνομε, αυτός το καταλαβαίνει και τον απωθούμε.
Ενώ αν είμαστε ελεήμονες και τον συγχωρούμε, τον επηρεάζομε όπως τον επηρεάζει και το κακό κι άς μην μας βλέπει.
Να μην  αγανακτούμε με εκείνους πού είναι βλάσφημοι, αντίθετοι, διώκτες κ.λπ. Η αγανάκτηση κάνει κακό. Να προσευχηθούμε γι’αυτούς. Ο χριστιανός έχει αγάπη και ευγένεια και φέρεται ανάλογα.
Να αγωνίζεσαι απαλά και χωρίς βία να μεταμορφώσεις τα αμαρτωλά πάθη σε καλά. Οί τρείς Ιεράρχες δεν έβλεπαν το κακό και δεν περιγράφουν τον διάβολο.
Δεν ασκούσαν βία πάνω τους, ώστε να καταπιεστεί το νευρικό σύστημα. Με απαλό και ερωτικό τρόπο έστρεφαν αβίαστα τον νού τους προς τον Χριστό, και τα άλλα υποχωρούσαν, κι έτσι δεν υπήρχε καμία καταπίεση. Δίνονταν στον Χριστό και όλη η δυναμικότητά τους πήγαινε εκεί. Δεν έμενε τίποτα για τον αντίθετο. Αν την θλίψη σου την κάνεις προσευχή, αν τον πόνο σου δεν τον αφήνεις μέσα σου, αλλά τον κάνεις ανάταση, τότε μεταβάλλεται σε δύναμη. Έτσι έκαναν οί μεγάλοι Πατέρες τής Εκκλησίας και ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης. Τότε πού έμεινα τρείς μέρες στην εκκλησία και μελετούσα περιμένοντας την κουρά μου, τότε ήμουν μέσα στον Θεό.
Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. Μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια? Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ’όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους.
Να μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς το Χριστό και τούς ανθρώπους. Μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή.
Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε. Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και βοήθεια θα σωθεί.
Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό. Να προσεύχεσαι χωρίς αγωνία, ήρεμα, με εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια τού Θεού.
Δεν πρέπει να πολεμάτε τα παιδιά σας, αλλά τον σατανά πού πολεμά τα παιδιά σας. Να τούς λέτε λίγα λόγια και να κάνετε πολλή προσευχή.
Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό χάδι στο παιδί της, αλλά να ασκείται στο πνευματικό χάδι τής προσευχής.
Ο αγιασμός δεν είναι ακατόρθωτο πράγμα, είναι μάλιστα εύκολος, φθάνει εσείς να αποκτήσετε ταπείνωση και αγάπη. Άν θέλεις μπορείς να αγιάσεις και μέσα στην Ομόνοια.
να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος, θα σού συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα.
Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση τών αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυό προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη. Άν έρθει η χάρη τού Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως πού για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούμε! Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός. Να είμαστε ταπεινοί, αλλά να μην ταπεινολογούμε. Η ταπεινολογία είναι παγίδα τού διαβόλου, πού φέρνει την απελπισία και την αδράνεια, ενώ η αληθινή ταπείνωση φέρνει την ελπίδα και την εργασία τών εντολών τού Χριστού. Δεν γίνεται κανείς χριστιανός με την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά.

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
Ο Θεός έχει βάλει μία δύναμη μέσα στην ψυχή τού ανθρώπου. Απ’αυτόν εξαρτάται πως τη διοχετεύει, για το καλό ή το κακό. Άν το καλό το παρομοιάσουμε με ανθόκηπο γεμάτο λουλούδια, δένδρα και φυτά ενώ το κακό με αγκάθια, και τη δύναμη την παρομοιάζουμε με νερό, τότε μπορεί να συμβεί το εξής: όταν το νερό το διοχετεύσουμε προς τον ανθόκηπο, τότε όλα τα φυτά αναπτύσσονται, πρασινίζουν, ανθίζουν ζωογονούνται.
Την ίδια στιγμή τ’αγκάθια, επειδή δεν ποτίζονται, μαραίνονται, χάνονται. Και το αντίθετο. Δεν χρειάζεται, λοιπόν να ασχολείσθε με τ’αγκάθια. Μην καταπιάνεστε με την εκδίωξη τού κακού. Έτσι μας θέλει ο Χριστός, να μην ασχολούμαστε με τα πάθη και με τον αντίθετο. Κατευθύνετε το νερό, δηλαδή όλη τη δύναμη τής ψυχής σας, προς τα λουλούδια και θα χαίρεστε την ομορφιά, την ευωδία, τη δροσιά τους.
Δεν γίνεσθε άγιοι κυνηγώντας το κακό. Αφήστε το κακό.
Να κοιτάζετε προς το Χριστό κι Αυτός θα σας σώσει.


Πηγή: «Κουδουμιανά μηνύματα» από την Ιερά Μονή Κουδουμά - Κρήτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.